Prawie jak chryzantema czyli poducha

Dawno dawno temu zobaczyłam na jakimś zagranicznym blogu poduszkę istne cudo. Też chciałam taką piękną kolorową, tęczową. Czas uciekał a ja ciągle próbowalam skompletować nici. Ale co pójdę do pasmanterii to wyjdę z workiem innych drobiazgów. Później poduchy pokazały się na polskich blogach a mnie dusiło. Aż nadszedł dzień, gdy w moim tajemniczym pudle znalazłam częściowo spruty sweter grubaśny, ale dwa numery za duży, w kolorze mojej kanapy. Grube szydło w dłoń i powstała moja prawie wymarzona poduszka. Bo tą tęczową nadal chcę mieć...